Yalnızım Şiiri - Ömer Dasdan

Yalnızım çınar gölgesinde
Kalbimin ta ötesinde
Gecenin en sessizinde
Yalnızım kardeşim yalnızım
Çevrem çok geniş
Ailem ondan da geniş
Yine de yalnızım kardeşim yalnızım
Ormanda annesini kaybetmiş bir yavru gibi
Ay da tek kalmış bir insan gibi
Sevgilisinden ayrılmış bir aşık gibi
Yalnızım dostum yalnızım
Çok arkadaşım var çok akrabam var
Neden yalnızım neden
Sessizce oturmak istiyorum bir koltuğa
Kimse gelmesin kimse konuşmasın
Dünya sussun artık konuşmasın
Dünya saçmalıyor dünya aptallaşıyor
Yalnızlaşıyorum kardeş yalnızlaşıyorum
Sevgiye ihtiyacım var
Hayata ihtiyacım var
Bunlar bana gelmedikçe yalnızım dostlarım yalnızım
Hekes beni seviyor
Fikirlerime değer veriyor
Yine de bir şeyle eksik
Yalnızım dostum yalnızım