Yalnızım Şiiri - İbrahim Kayhanlar

Ben şayet geceysem bu dünyada,
O vakit gündüz istemem.
Ben şayet gündüzsem bu dünyada,
O vakit gece istemem.

Geceler üstüme geliyor,
Gündüzlerse bunaltıyor,
Ben ne geceyim ne gündüz;
Sadece yalnızım güpegündüz.

Ne yarim var ne sevenim,
Sokakta gezen yalnız biriyim,
Artık bunaldım seveyim dedim,
Sevdim ama sevilmedim.

Severken hayallerim vardı,
Gerçek gibi hayalle yaşıyordum.
Sevilmiyormuşum, hayaller hayalimde kaldı,
Şimdi ise yalnızım, yerden yere vuruldum.

Seviyorum hala, sevdiğim istemesede,
Gecelere hüsran oldum, seviyorum demesede,
Anladımki bu hayat bir bimece,
Cevabı bulsanda, hayır denilecek derecede.

Ne güller bilir ne bülbüller,
Sevmek yalan olmuş be gülüm.
Ben ise yalnızım, bu yalanın içinde gezer,
Sevgi ararım,sevda ararım be gülüm.