Yalnızım Şiiri - Ahmet Sever

Kulağım kapı zilinde, gözüm sokakta
İrkilmekteyim duyduğum her motor sesinde,
Acaba demekteyim geçen her insanda.

Terliklerin, su içtiğin bardağın,
telaşla çıkarıp fırlattığın pijamaların duruyor
bıraktığın yerde,
Onlar gibi bende bekliyorum seni.

‘Uzaktayım’ diyorsun,
ışığım sönüyor perde perde.
Bir ürpertidir alıyor her yanımı,
Kucaklıyorum boşluğu, seni kucaklar gibi.

Anlıyorum; en çok ihtiyacım olduğu anda
yanımda olamayacaksın.
Biliyorum ki yine yalnızım.

Dayanılır şey değil, böyle yaşamak... (20.10.2002)