Yalnızım bir kere
Burası ada değil ıssız
Yirmi milyon içinde
Övünmek gibi olmasın
Yalnızım ben yalnız
Robinson’un Cuma’sı var
Bende ne cumartesi ne pazar
İşe yaramaz hiç biri
Yalnızım dedik ya
Yalnızlık zehir gibi
Nasıl becerdim bilmem
Bunca kalabalıkta
Bir başımayım ben
Sanki dünden kalma
Kimseye benzemiyorum
İnsanları kendim gibi sanıp
Hep saflığıma yanıyorum
Yalnızlığa alıştım
Varsın öyle olsun
Ama yalana dolana
Burnu büyük olana
Alışamadım gitti
Düzeltecek değilim ya
Belki de böylesi iyi
Kayıt Tarihi : 8.6.2015 20:25:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (2)