Yalnızım.
Issız bir ada gibi...
Kalbim sevgisizlikten dağ...
Ne içimde yaşayanlar var.
Ne de etrafımda benim gibi yalnızlar.
Yalnızım.
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
rumuz olarak hayatı kullanmış olmanız hoş bir ironi olmuş. yalnızlığı anlatırken kullandğınız imgeler ve bentlerin sonunda kullandığınız tekrarlar şiiri ritm ve anlam yönünden oldukça güçlü bir hale getirmiş. tebrik eder mutluluklar dilerim
İnsanlar ! Hem kendilerine ve hemde çevrelerine her gün biraz daha yabancılaşmaktadır. Sanırım bunun en büyük sebebi Maddi cıkarlar dogrulrusunda oluşan yaşamsal gerçekleridir.
''hep yalnızlığa mahküm kalacak,yalnızlar.''
Gelecek nesilleri bekleyen en büyük gerçek
Hiçliğinde varolmanın
olmayanla var olduğunu
saymanın.
Çelişkide ve kuramdaki
seferberliğidir
insanın.
Hayatta bir canın birde dostun olsun, hercan dost olmaz haberinolsun ,candan dostlara canlar kurbanolsun...
Yalnızım.
Eşi kaybolmuş bir ayakkabı gibi...
Kuytu köşelerde küfleniyorum.
Ne beni yakabilecek cesur bir el var.
Ne de bana eş olacak insanlar.
....................... 'eşi kaybolmuş bir ayakkabı gibi..'. çok güzel bir benzetme.. nasıl eşi kaybolmuş bir ayakkabı tek başına bir anlamı yoksa, insanın da yalnızlığı böyle bisey... fakat, bu kadar karamsarlık niye? neden bu kadar yalnız hissetmek kendini.. acı olanı yapyalnız olmak ya da kalmak değigl. kendini kalabalıkların arasında yapayalnız hissetmektir.. 'varsın bir tas suverenim olmasın, suyum yok diyenim olsunda' sözü ne kadar da güzel ifade eder yalnızlığın ne kadar kötü ve istenmeyen bisey olduğunu... ama ben yine de iyimserlik yakalamak istiyorum bir yerlerden.. ve diyorum ki, kimbilir belki de ayakkabının diğer sahibi de, sizdeki ayakkabıyı arayordur... belki o atını beyaza boyamış bir prenstir, külkedisi olmuş prensesini bulmak için, almış tek ayakkabıyı eline ve dehhh diye seslenmiştir atına kimbilir... bence biraz görünür olmayı denemelisin... belki kimbilir geçip gitmiştir zavallı prens... yaa onun yalnızlığı, onun yalnızlığı da belki senin ki kadar koyudur, dayanılmazdır belki de.... ahhh 'hayat' hayat akıp giderken kimbilir... hangi duraklarda kesişecek yollarınız... kimbilir hangi 'hayat'larda son bulacak yalnızlıklarımız? iyi ki, yalnızsınz, yoksa bu güzel dizeler nasıl düşerdi önce yüreği, sonra sayfalara.. tebrikler...
Tebrik ederim duygularınızı çok güzel dile getirmişsiniz. Yaşamınız boyunca yalnız kalmamanız temennisiyle...
efem kalemine yüregine saglık yalnız degilsin bizler buradayız dost kabul edersen ama haklısınız insan bazen kendini çok yaknız his sizde bunu fevkalade şiirinize yansıtmışınız kutlarım
gerçekten çok hoş bir şiir
çok güzel bir şiir ve betimlemeler de öyle..tebrikler
yüreğinize sağlık..
güzel bir çalışma olmuş.yalnızlık ancak bu kadar anlatılır...
umarım hayat'da yalnız kalmazsınız....
birileri sizin için el uzatır....
slmlr
Bu şiir ile ilgili 19 tane yorum bulunmakta