Yalnızım.
Issız bir ada gibi...
Kalbim sevgisizlikten dağ...
Ne içimde yaşayanlar var.
Ne de etrafımda benim gibi yalnızlar.
Yalnızım.
Deniz ortasında kalmış bir sal gibi...
Bir oraya,bir buraya savruluyorum.
Ne elimden tutup çıkaranlar var.
Ne de etrafımda benim gibi savrulanlar.
Yalnızım.
Eşi kaybolmuş bir ayakkabı gibi...
Kuytu köşelerde küfleniyorum.
Ne beni yakabilecek cesur bir el var.
Ne de bana eş olacak insanlar.
Yalnızım.
Bir sürü apartmanın arasında sıkışmış köhne bir ev gibi...
İçimi örümcek ağları sarmış.
Ne benim için içi burkulanlar var.
Ne de burukluğumu umursayanlar.
Yalnızım.
Yapayalnız...
Herkes evine çekilmiş.
Perdelerini çekmiş.
Sokakta bile hep kendine bakıyor.
Ne vefa kalmış,ne merhamet var.
Anladım ki,
hep yalnızlığa mahküm kalacak,yalnızlar.
Kayıt Tarihi : 1.11.2006 12:54:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Fatih Bozdağ](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/11/01/yalnizim-116.jpg)
Guldu guldude sahte gulucuklerle guldu,
Ben hayatima coktan kustum,
Evet hayatima, kaderime kustum,
Kusmekle hata yapmamisim cunku yalnizlikta tanistim.
Yalnizlik benim en iyi dostum oldu,
Ben agladikca, dostum beni guldurdu…
Bir gun sen geldin hayatima ve dostumun yerini aldin,
Kabullenmem icin cok zor oldu,
Ama belli simdiden calmissin dostumun yerini!
Aklim, fikrim hep sende!
Kalbim ise ismini sayiklayip duruyor,
Sus diyorum ama susturamiyorum,
Kalbim yalnizlik icin atarken artik sanami atmaya basliyor?
KORKUYORUM…
Sen karanligimin isigi olmussun galiba?
Ama ya tekrar karanliga atarsan beni?
Yalnizligimi yani biricik dostumu terk edip seni sectim,
Ya yalnis yaptiysam?
Benim dostum beni hic birakmazdi,
Hep yanimdaydi, ellerimi tutardi, bana yardim ederdi,
Ve en onemlisi beni cok severdi hemde oyle Severdiki,
Hic kimsenin sevemedigi kadar severdi beni!
Ama ben onu terk ettim SADECE senin icin!
Biricik DOSTUM affet beni!
COK KORKUYORUM…
Sana dostumun yerini verdim hemde hic dusunmeden,
Peki?
Sen benim dostum gibi omur boyunca yanimda kalacakmisin?
Sende onun beni Sevdigi gibi sevebilecekmisin?
KORKUYORUM HEMDE COK KORKUYORUM…
Ya onun kadar sevemezsen beni?
Ya onu terk ettigim gibi terk edersen beni?
Ben kimsesizmi kalirim?
Beni cok sevki, dostumda sevinsin ve pismanliktan kurtar beni! ! !
Bak bu sozumu asla unutma
« Dostumu unutturdun bana, INSALLAH birgun kendini unutturmazsin »
TÜM YORUMLAR (19)