Yalnızım Şiiri - Ahmet Kurnaz

Bu yıl da hazana ulaştım aha,
Odam soğuk,üşüyorum yalnızım.
Hep uykusuz giriyorum sabaha,
Ölü gibi yaşıyorum,yalnızım.

Nasibim kalmadı düğünden,toydan.
Denizden geçtim de geçemem çaydan.
Değil ki seneden,haftadan,aydan
Ben,kendimden taşıyorum,yalnızım.

Ruhum kurtulmadı kederden,gamdan,
Odama hep,hüzün çöktü akşamdan.
Gelen olmaz,biliyorum arkamdan,
Tek başıma koşuyorum,yalnızım.

Bir bahane buldum geçen günlere,
Uçtum havalandım,inmedim yere.
Gönül tuzak kurdu bana kaç kere,
Her seferde düşüyorum,yalnızım.

Sevda türküsünde diller gibiyim,
Baharına küskün güller gibiyim.
Yarin saçlarında yeller gibiyim,
Dağdan dağa aşıyorum,yalnızım.

Gönlüme çizilen hudutlar gibi,
Sonu sonsuz olan umutlar gibi,
Bir hazan gününde bulutlar gibi,
Yağmur yağmur coşuyorum,yalnızım.

Ağladım,gözümden yaşım akmadı,
Seslendim,sesime kimse bakmadı.
Ateş bile hasret gibi yakmadı,
Bir sevdada pişiyorum,yalnızım.