Yalnızdık Şiiri - Yunus Güzel

Kapkaranlık bir gecenin,
Ürküten sessizliğinde,
Seni düşündüm
Ay, derin bir uykuya dalmış
Akrep, saatin onbirini sokmak üzere
Hasret yangınından süzülen ışığıyla
Binlerce yalnız yıldız var gökyüzünde
Bir de ben,
Yangın yeri yüreğimle
Ayaklarımın ucuna basarak
Usulca süzüldüm geceye

Yaşama dönmek için
Gün ışığını bekliyordu herşey
Sokak lambaları yolcusuzdu
Kaldırımlarsa terkedilmiş
Yıldızlara baktım öylece
Hasretin gibi çoktular
Senin kadar uzaktılar
Bir sigara yaktım sonra
Nefes nefes hasretini çektim içime

Yıldızlar kadar gece geçti sensiz
Her gece ve her saat başı
Akrep yalnızları sokardı
Senin damarlarını da yakar mıydı
Yalnızlığın zehiri
Duyar mıydın çığlıklarımı
Yoksa çığlıklarım
Çığlığına mı karışırdı, sessizce

Ve gecenin ürküten sessizliğinde
Bir sen, bir ben, bir de yıldızlar
Hep beraber yalnızdık...