Yalnızlık loş bir lambaydı!
Ben tabakta, bir mum kaldım!
Gecenin en karanlığıydı!
Ben zifiri zindan kaldım?
Yalnızlık, ıssız bir çöldü!
Ben dönence, çevresinde kaldım!
Dönencenin, tam ortasındayken,
Bir damla suya, devri alem kaldım!
Yalnızlık acı bir kırbaçtı !
Ben orta çağda, esir kaldım!
Aslında, kalabalıklar arasındaydım!
Hiç durmadan kırbaç aldım!
Yalnızlık bir kabristandı!
Ben sahipsiz mezar kaldım!
Her bayramın arefesinde ,
Yalnızlardan yalnız kaldım!
15.10.2017
Kayıt Tarihi : 28.12.2017 16:44:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!