Yalnızca Şiiri - Cengiz Mişe

Bu gecede sensizliği tükettim,
Yüreğimin başucunda.
Bomboş hayallerimle.
Ne sen vardın,
Ne o kahrolasıca gözlerin.
Yalnızca yalnızlıklar, yalnızca.

Son şiirimi de bitirdim.
Seni kaybetmek korkusunda.
Son mısrasında yine gözlerin,
O Kahrolasıca.
Bir susmayı öğrenmedi yüreğim,
Birde konuşmayı gönlünce.
Arada bir sustu,
O da arada bir yalnızca.

Yine kapattım perdeleri.
Biliyormusun?
Yüreğimi mahkum ettiğin,
Benimse çoktan tükendiğim
O sonsuz karanlıklara.
Yalnızca gözlerin girsin,
Kahrolasıca gözlerin yalnızca.

Kurtulmaya çalışan,
Bir kuş çırpınışındayım.
Tükenen bu şehrin
Koskoca bakışlarında.
Sense hala yoksun
Kahrolasıca gözlerinin
O bomboş sokaklarında.

Çok sevdiğin deli kahkahalarımı,
Artık hiç duymayacaksın.
Çınlatsada ortalığı.
Ben senden çoktan vazgeçtim.
Hadi sende dilediğince yaşa,
Kendini mahkum ettiğin,
Kahrolasıca yalnızlıkları yalnızca.

27.12.2001 - 03: 50