Yok artık şahlanacak şahbaz atım tavlada
Şu bıçkın şövalyenin mahmuzları köreldi
Ne güzeldi koşturmak dağda kırda ovada
Bir ağaç gölgesinde dinlenmek ne güzeldi
Bir zaman dağ titreten koca yürek yaşlandı
Ne yay gerecek kuvvet, ne keskin nişan kaldı
Demek ki ihtişamım yalnızca bir zamandı
Emanetini issi gün gelip geri aldı
Domurcuklara durmuş genç ve taze fidandık
Mutluluk şarkıları düşmezdi dilimizden
O güç kuvvet, o hayâl, hep böyle sürer sandık
Vedadan gayri şimdi gelen yok elimizden
İhanet eder gibi kaçıp gitti küheylân
Şu bıçkın şövalyenin mahmuzları paslandı
Mâsum hâtırâlardır sade geride kalan
Kırk yıl durak bilmeyen deli gönül uslandı
(04-05) .Ekim.2008 – LÜLEBURGAZ
Zekâi BudakKayıt Tarihi : 26.10.2008 03:20:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!