Tek can, tek yürek,
zincire vurulmuş bir mahkumiyet.
ikili alışkanlıkların yadsıması,
büyük tutkuların aşinası…
bundan böyle artık,
ne sen sensin,
ne de ben,
yalnızca bir beden…
Bastırılmış duyguların,
itiraf vaktini gösteriyor guguklu saatim.
geç kalınmış aşka çeyrek var.
şimdi burada hiç olmadığı kadar,
artık,
ne sen sensin,
ne de ben,
yalnızca bir beden…
Bu şehirde iki kardeş anakara,
bir beni daha barındıran Ankara…
ben ben değilim İstanbul da.
şimdi tam şu an şuracıkta,
artık
ne sen,
ne de ben,
yalnızca bir beden…
Kayıt Tarihi : 23.9.2008 14:26:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Sevgi Sönmez](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/09/23/yalnizca-bir-beden.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!