Yalnızca adın kaldı aklımda,
sadece adın...
Ne umutlar kaldı geriye, ne anılar...
Ne hasretini çektiğim diyarların solgun ışıkları gözümün önünde,
ne bitmek bilmeyen yolçizgilerinin yansıması...
Unuttum sana dair ne varsa...
Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Sadece ismin akılda kalması bile aslında hiçbirşeyi unutmadığımızı göstermez mi?
Anımsamak yüreğini acıtır insanın kimi zaman.
Kimi zamansa buruk bir gülümsemeye sebeptir.
Ama yaşanmışlıklar unutulmaz öyle unuttum demekle.
Hele ki Ankara ise anıların mekanı
Malum ya Ankara'da aşık olmak zordur
Tebrik ediyorum.
Şiire hakkını vermişsiniz.
Selamlar...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta