Yalnızca adın kaldı aklımda...

Yalnızca adın kaldı aklımda,
sadece adın...
Ne umutlar kaldı geriye, ne anılar...
Ne hasretini çektiğim diyarların solgun ışıkları gözümün önünde,
ne bitmek bilmeyen yolçizgilerinin yansıması...
Unuttum sana dair ne varsa...

Yalnızca adın kaldı aklımda,
sadece adın...
Tren garındaki mart soğuğunu da unuttum,
uzun uzun kolonda asılı saate baktığımı da...
Yürüdüğümü Ankara'nın ıslak caddelerinde,
ve unuttum adını en çok gözlerine baktığım mekanın...
Sildim aklımdan,
Bekleyişleri, buluşma saatlerini...

Yalnızca adın kaldı aklımda,
sadece adın...
Sünger çektim üzerine Aydınlık akşamlarının,
Yüksel'e ayak basmamaya yeminimi ettim...
Bir daha almayacağım ne bir metro,
ne de bir gurultulu otobüs bileti...

Yalnızca adın kaldı aklımda,
sadece adın...
Ağzımda türkü dolu ıslaklıklar kalmasın istedim...
Dokunmasın istedim, ellerin ellerime...
Görünmesin istedim, yüzün gözlerime...
Yangınlar ortasında bıraktım 'sevda'mı...
Tutuşsun istedim,
Kalmayan közler...
Tutulmayan sözler...

Yalnızca adın kaldı aklımda,
sadece adın...
Yaşamın anlamı değilmiş senli hayat,
Sen boğazımda düğüm değilsin ki...
Soluğum da olmadın, umudum da...

Yalnızca adın kaldı aklımda,
sadece adın...
Bir barın baslı gümbürtüsüne kapılıp gitti aklımdan hayaller...
Savruldu içimdeki sen, Tandoğan'da o son akşam rüzgarında...

Ve yalnızca adın kaldı aklımda,
sadece adın...
Getir sendeki yüreğimi,
ödeşelim...