Kibriyle kaybolan belaya nazır hüzünler bilirim,
Mahallelerde sokak aralarında gizlenmiş yüzü başka semte dönmüş çocuklardır onlar...
Anlamsızca yeni trajediye göz yuman diş çürüğü rengindeki paradokslar vardır hem de
Yahut çaresizliği kendine dert edinmiş birkaç nefesi kalmış insancıklardır onlar...
Yenilgiden uzak duramayan henüz yalvaranlar mı yoksa?
Şimdiki zamanda geçmiş zamanın eklisine maruz kalan can kırıntılarıdır onlar...
Bırakmazlardı kendilerini malum sona,
Her zaman yanımızda olacak kadının
her yerde yanında olmaya ant içtiğimiz
üç ayaklı dünya adaletiydi sevdamız;
sen,
ben,
gölgen-gölgem..
Devamını Oku
her yerde yanında olmaya ant içtiğimiz
üç ayaklı dünya adaletiydi sevdamız;
sen,
ben,
gölgen-gölgem..
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta