Kibriyle kaybolan belaya nazır hüzünler bilirim,
Mahallelerde sokak aralarında gizlenmiş yüzü başka semte dönmüş çocuklardır onlar...
Anlamsızca yeni trajediye göz yuman diş çürüğü rengindeki paradokslar vardır hem de
Yahut çaresizliği kendine dert edinmiş birkaç nefesi kalmış insancıklardır onlar...
Yenilgiden uzak duramayan henüz yalvaranlar mı yoksa?
Şimdiki zamanda geçmiş zamanın eklisine maruz kalan can kırıntılarıdır onlar...
Bırakmazlardı kendilerini malum sona,
Ahkâmı ahlak edinmiş yaşantılarıyla yoksul mahallelerin efendileridir onlar...
Kim bilir beklenti içindedirler belki,
Bir kitabın kahramanı olduğunu zanneden noktayla virgüldür onlar...
Kibriyle kaybolan beladan daha da yakın hüzünler bilirim
Ve sıradan harflerin arasına gizlenmiş bir kaç karalamadır onlar...
8 ŞUBAT 2016 PAZARTESİ
DOĞUBAYAZIT
Kayıt Tarihi : 14.6.2016 12:19:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Engin Yılmaz 2](https://www.antoloji.com/i/siir/2016/06/14/yalnizca-23.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!