Yalnızayak Şiiri - İsmail Erkan Tolay

Nuh'u öldürdüm dün gece
kendi ellerimle söktüm ruhunu
kopmayacak tufan,
kopamayacak
gölgesi düşmeyecek hayatımıza
anlamı yok, anlam
aramayacağım
serinkanlılıkla işlediğim cinayet
papatyaların yazgımıza vurduğu prangalar
ne de yitirilen arkadaşlar
için

Ne çiçeklerin çeneklerinde bin bir renk
ne suların gözüme yansıyan şavkı
yalnızlık' sa yalnızlık
ölesiye,
kıran kırana,
çığlık çığlığa,
yaşamak
vahyedildi kulağıma
gerçek' se işte gerçek:
yalnız kalmaktır aslında
ölüm korkusu

Bundandır ki aşka ayarlı vakitler
bundandır ki korkmuyorum
gök gürültüsünden

Oysa hangi gerçek
bu kadar kolay ödenebilir ki
kalabalıkta yalnızlıklar yaratan
hangi yalandır

Onu' da gökkuşağına haykırdım
Bir gün büyüyüp, serpilecek
seraplar yaratacak
ayrık otlarından

(1993)