Yalnız yürüyüşler Şiiri - Atilla Güler

birikti yığınla
söylemek isteyip de
içime attıklarım

açtıkça ağzımı
dökülecek saçma sapan sözler
birer birer

lahitlerini kıracağım
eski tanrıların
körlemesine taptığınız

haykıracağım olanca gerçeği
yüzünüze
neruda’nın bir şiirinde

ıskalamadan hedefini
atacağım oklarını…öfkemin
kan damlayan ucundan…kalemimin

zor
değil mi
tüm bu söylemler
ama…içimi yakan bir türkü kadar
sancılıyım

başka zamana bırakıldı artık
yakalama mücadelesi
yelesine sevdayı tutuşturan aslanı

üstüme geçirilen başka bir giysi
…başka bir özlem yakıyor tenimi şimdi

toplamalı duvarlardan
bütün resimleri
…ve yeniden boyamalı duvarları

ürkek şiirleri
ellerimle yakma zamanı geldi
ısınmak yangınında sonra
…dökmeden tek bir göz yaşı

ünsüz seslerin hepsini atıp heybenin içine
haykırmalı artık avazın yettiğinden de fazla
/boş yere tıkama kulaklarını/sesim delecek engelleri

toplayıp şımarık yıldızları
labirentlerden çıkarıp çözümleri
asmalı biriken bütün
sessiz isyan edişleri

artık
taşın altına sokmalı eli
ve cesareti yandaş etmeli
teslim etmeye beş kala ruhumu

“yürüyorum yapayalnız
kırık camlar üzerinde
akıyor yüreğimden al-kan
göz görmüyor
sözlerim ellerimde
giderken serpiyorum”

14.05.2007

Atilla Güler