Yaşıyordu yalnızlığının sarıp sarmaladığı özgürlüğünü,
Alabildiğine hem de, alabildiğine gibi.
Muhtaçtı sevilmeye yok dese de,
Hani bir el okşasaydı ya sırtını, bayılacaktı kızsa da,
Okşayan el güç versin isterken, endişe de duyacaktı elbet,
Yalan mıydı, sahte miydi ha.
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta