Yalnız Yolcu Şiiri - Arıkan Akar

Küfürler dikiliyor dudaklarıma

Şarkılar ve şiirler yakılıyor bedenimde

Garip bir devrandır ölüm

Geceleri kapımı çalan

Ve ben hayatın ağır uykusundayım

Lambanın altında yarı üryan

Bir belalı susuzluk karartıyor damarlarımı

Nice çeşmeler, ırmaklar düşümde

Bir çayır gibi, unutulmuşum bir kıyıda

Boyanıp çiçekler açsa günlüğüm

Dünüm bugünümle barışık değil

Dönse dünüm bugüne

Yalnız bir yolcuyum

Akşamın gölgeleri sarkınca pencerelerden

Yeterince gördüm ;barbarlığı

Yeterince duydum;kent uğultularını

Yeterince bekledim;yaşamın duraklarında

İnceledim uzun uzun;

Büyüsünü ,mutluluğun ve mutsuzluğun

Yalnız bir yolcuyum artık

Arzudan,özlemden uzak

Yıldızların bile uyuduğu gecelere gidilmeli

Tanrıçaların beyaz göğüslerini öpüyor karanlık

Siyahın ve beyazın dansı bu..

Söğütler eğiyor omzumun dallarını

Ağlıyorum...

Sulara gelin oldu yıllarım..

Acı,özgürlüğün tadını öğretti bana

Yalnız bir yolcuyum

Çiçekler devşiriyorum

Doğuyorum yeniden

Dalgalar beşiğimi sallayıp duruyor

Yeni yollara,

Yeni yolculuklara..