Yalnız ve tenha Şiiri - Ahmet Coşkun

kenar banka kimse oturmamış
su garip bakıyormuş kıyı güllere
havada güzelmiş kimse yokmuş
tenha sormuş beni nerde diye
yalnız bırakmaya da gelmiyor
belki özelim var demi

sıkıldım sizinle muhabbetten
her gün başınızı mı bekliyecem
yeni arkadaşlar edindim kendime
kabristanı dolandım dün biraz
gezdim lahitler arasında sessizce
bazı akrabalar tanıdıklar

yok yok gideceğimden değil
ama vakti de ben bilmem ki
varınca hoş geçineyim diye
doğrusunu ister misiniz
birazda çevreye alışıyım diye
bir de orda yalnız kalmayım

hem benden sonrada gelecekler
oturacaklar bank a keyf çatarak
tüttürüp sıgaraları bakıp suya
dalıp duvar kenarında çiçeklere
üzülmeyin çok yalnız var çok
siz yalnız kalmazsınız ben gibi