Gene sessizleşti ortalık
Evli evine ya biz garipler?
Yine sahil kenarındaki eski banka mı?
Orada da uyunmaz ki…
Her gece, üstüne kazınmış aşkların
Çığlıkları ürkütüyor beni
Ne sözler verilerek denize nazır
Bu hayrat banka kazınmış da
Bitenler, olmuşlar ve orada adlar
Tutsak kalmış aşkları ile beraber.
Ve ben yine o kabuslara tek dalacağım
Ruhum ıstırap dolu, yavaş yavaş adımlayıp
Elimdeki son kırmızı şarabı da yudumlayıp
Usul usul yakamozların ninnisi ile uyuyacağım.
Sizler mesut evlerinizde huzurlu iken,
Ben, bir denizkızı görme hevesiyle rüyalara dalacağım.
Kimse yok, in cin yazı turada;
Kaldırımlar günün yorgunluğunu atmada
Ya lambalar, "mesai var" sızılanmasında
Bir bir apartmanların ışıkları yanarken
Yıldızları görememek beni üzmekte...
Oysa en soğuk ayaz gecelerde
onlardı benim tek oynaşım
Bir de şu kadınlar,
Geceleri en güzel halleri ile sokakta
Gündüz güneş gözleri alırken
Gecede ise bir şuh edalı dilber
Acısam mı; üzülsem mi?
Hani benden farkları yok gibi
Ben, her gece yalnızlığın koynunda harap olurken
Onlar yine bir kıymetsiz, hoyrat kollarda
İşte bu yüzden akşam vakitlerini sevmiyorum
Herkes kaçıp siniyor bir yerlere
Mezesiz yudumladığım şarabın neşesi kaçıyor
İnsanlar olmadan içemiyorum, korkuyorum
Ama şimdi sanki azraille köşe kapmaca oynuyorum
Hani sokakta bir ben varım tek, müsait.
Ah bir de akşamları
Sen gelirsin aklıma
Nerelerde saklanırsın
Gündüz vakti çıksan ya
Neden akşam
Ve dalarım geceye
Yıldızlarda sen
Gecenin içinde ben
Özlemedim mi sanki seni
İşte senden bana kalan
bir resim bir tel saç
geceleri m sensiz
Ne tadı var buraların
Ne de kıymeti,
Öksüz ve yetimim...
Özlüyorum seni
en çokdta geceleri.
Bir hayal kuruyorum
İçinde ben ve sen
Sonra doluyor gözlerim
Buğulanıyor hayallerim
Sanki bir şarkı duyar gibiyim
Benim dansım, seninle
Gecenin içinde
Delicesine
Kayıt Tarihi : 16.11.2015 15:32:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!