Yalnız Siyah Şiiri - Sinan Bayram

Elime siyahı verdiler gökkuşağını çiz dediler
Gökkuşağından dışlanmış bir siyah gibi kala kaldım

Sen yalnızlığı bilir misin sensiz sen dolu olan
Ben bilmek istemezdim ezberletti kendini bana

Birde şarkısı var yalnızlığın sürekli sanırsın kulağımda
Yalnızlığın şarkısı biterde kendisi biter mi bilmem

Benim içimde nice güllerin feryadı var bahara hasret
Bu kış artık bahara ermeli diyorum maalesef ermiyor

Bir gökkuşağı içinde kendini siyah hisetmek benimkisi
El birliğiyle benden el çekerek bunu bana hisettirdiler

Beni ilk önce karattılar sonra sen karasın dediler
Onların istediği oldumda onlardan olamadım bir türlü

Beni bana vermişler meğer o kara kalem benmişim
Senden gökkuşağı olmaz demişler olamadım doğru

Bilmediklerini bilmeyen insanlar seni biliyoruz dedi
Bilmedikleri siyahta bir renkti mesela gece ona aitti

Yalnızlık sen büyüdükçe büyüyor yalnızlık üşümüyor
Yalnızlığım geceye benzer benim gecedende büyük

Hayret ediyorum beni yalnız bırakanlar beni sevmişler
Bende sevmiştim onları bilmem neden böyle oldu ki

İçimdeki yalnızlık hissi boğuyor beni nefes alamıyorum
Yalnızlık süsledi güzel olan herşeyi yalnızlığı sevemedim

Artık gitmek istiyorum gökkuşağının gittiği yere
Bitmek istiyorum ben yeniden başlamak için

Yeni bir sayfa olsun ve bambaşka bir ben olayım
Beni sevenler sevdiklerim yanımda olsunlar istiyorum

Sevilmekten çok anlaşılmak istiyorum belki de
Anlaşıldığını hissetmek yalnızlığı gideriyor bunu öğrendim

Sinan Bayram