Tekrarlıyor radyoda yapayalnız bir şarkı
Henüz sabaha çok var nedir ki benden farkı
Tavandadır gözlerim kulağım yelkovan da
Bir köpek uluması hepsi de aynı anda
Sobada ki çaydanlık fokur fokur kaynıyor
Sokakta ki bir kedi beni tek o anlıyor
Rehnedilmiş bir hüzün için için ağlıyor
Kalbimde ki bu ateş bütün şehri yakıyor
Ah bu yalnızlığım ah dibe kazılmış çukur
Ellerimde ne var ki otur dövün hayal kur
Parmaklar arasında bembeyazdır saçlarım
Sebebini hiç sorma hep çatıktır kaşlarım
Karanlıklar içinde unutulmuş bir umut
Aydınlık çok mu uzak güneş doğmayı unut
Mürekkebim biterken bu şiir öksüz kalır
Umulmadık bir yerde umudum da azalır
Kayıt Tarihi : 2.1.2015 10:26:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!