Denizin kenarında
Ufacık bir mısra kadar ürkek kuşlar
İkindi vaktinin serinliği çökmüş dağlarına
Ve ovalar alabildiğine kumral
Memleket kadar sessizce gülümsüyor
Bana aciz kalmış bir yol üstü mola yeri
Yatı katı olmayanların uğrak noktası
Ve yalnızlık alameti gizlenmiş
Tenine denizin...
Biraz içerlemiş deniz sanki bana
Gülümsüyor ama mesafeli gibi
Ya da azıcık mavimsi
Birkaç kilometre ilerisinde ülke değiştiren yollar heyecan içinde
Ardında sarılar
Kahverengiler, yeşiller, allılar, morlular
Dereler, türküler, nağmeler bırakmış gibi sessiz ve kıvrımlı ilerliyordu
Bir Asya vardı ardında ve yeni bir Asya geliyordu
Ancak hiç bir Asya yolun ardında bıraktığı Asya'ya benzemeyecekti
Hüzünlüydü yıllar,
Epey mağrur
Denizin kenarında
Yalnızca ben
Ve bana ait olmayan bir gökyüzü
Selamlıyordu yalnızlığımı,
Nezaketen...
30 haziran 2020
kemalpaş/artvin
Engin Yılmaz 2
Kayıt Tarihi : 18.10.2024 02:48:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!