Yalnız Sevmek Şiiri - Osman Fatih

Bu yaşadığın aslında yalnız ölmek gibi, Kapılara bakarak kapanıyor gözlerin, Nefesin kesilmiş boğazında bir düğüm; Aklında ondan kalan binlerce hikaye.. Hayat akıp giderken sen sadece izliyorsun, Aklında yine o... Bir yabancı gibi açıyor telefonu, Belki numaraları karıştırdım diyorsun içinden, Ses aynı ses, ama cümleler bambaşka, Onuncu uykusundan uyanıyor sıcak yatağında... Kırık dökük cümlelerini kalbinin atışında toparlıyorsun, Susmadan konuşmak istiyorsun... Çünkü; son cümlen bittiğinde, Yine kocaman bir sessizlik kalacak, Seni bırakan kendi kendine... Saçmalamaların bittiğinde susuyor.. seni seviyorum diyorsun, Kapatıyorum diyor yanlış numara gibi; Bir rica; Yüzüne kapatmak istemiyorum! Beni bir daha arama! Seni seviyorum diye fısıldamaya devam ediyorsun, Ses aynı ses, cümleler bambaşka... Herşey bitmiş, ama sen anılarda yaşarken Hala saçmalıyorsun...