Yalnız Sevgi Şiiri - Ülkü Babacan

başım dönüyor bazen çatlak bir duvara tutunuyorum
öylesine ayakta.
bazen delifişek bir fırtınanın ortasında
biliyorum gelmeyecek trenleri beklediğimi
boş gar bankları gözlerime dokunuyor
bekleyen yüreğimde inciten bir sızı
ben yalnız sevdim
doğmayacak güneşlere döndüm yüzümü
geceden kalma karanlık yağdı üzerime
yalnız ağladım kabına sığmayan sokaklarda
sokaklar küskün sokaklar dilsiz
suskun bakışların ortasına
demirlenip kaldım
ben yalnız sevdim
umutsuzluğumun üzerine örttüm ne varsa
görünmeyen tarafıyla umut ettim göremedim
söylenmeyen sözcüklerde anlamımı saklı bırakırken
duyamayacağımı duydum sandım
sağır oldu kelimeler sis içinde gittiler
ben yalnız sevdim
gözlerimi rehin verdim, uykularım hapiste
sabahlar yeniden bana başlıyor
ben den artakalanları veriyor diğer güne, ben yerine
yokuşu olmayan kırlara tırmandım
ağaçlar güldüler ölesiye dalları yerlerde
bahar kokusundan geriye
seyrek otlar arasında bir çiçek
bir ben
birde kaçırdığım zaman kaldı
ben yalnız sevdim
ülkü babacan
2009 Ankara