(Anneannemden, merhum dedeme ithafen)
Ah can...
Bugün yine
Elimde kalan tek resminde buldum teselliyi.
Çerçeveletip astığım resminle,
Yine saatlerce dertleştim.
O sımsıcak bakışın,
Isıtıverdi buz kesmiş yüreğimi.
Tatlı tatlı gülümseyişin,
Unutturdu bana tüm acılarımı...
Anılar canlandı bir bir zihnimde.
Senden bana hatıra olarak;
Bir adet resmin,
Kırık bir tesbihin,
Ve bir avuç toprağın kaldı...
Hayır,
Hayır ağlamıyorum can.
Ağlamıyorum.
Yanında huzur bulduğum bir tek sen varsın.
İnsan huzur bulduğu kişinin yanında
Ağlar mı hiç?
Ben sana kavuşmak için gün sayıyorum.
Hani bazen eve geç gelirdin de,
Sen gelinceye kadar
Pencemin önünde yollarını beklerdim ya
İşte aynen öyle,
Bekliyorum vuslat günümüzü...
Bekliyorum can...
Ben hâlâ ilk günkü gibi seviyorum seni.
İlk günkü gibi özlüyorum...
Hasretin ve sevdan hiç çıkmadı ki yüreğimden.
Bir düş kadar uzaksın şimdi bana.
Nefesim kadar yakın...
Ey ömrümü ömrüyle birleştirdiğim yâr!
Şimdi kara topraklara mı oldun yâr?
Boğazımda düğümlemiyor kelimelerim.
Bu günlük bu kadar olsun muhabbetimiz.
Gözyaşlarımı görmeye dayanamazsın bilirim.
Gözyaşlaşlarım akmadan,
Şimdilik hoşça kal can.
Hoşça kal.
Seni seviyorum...
Kayıt Tarihi : 31.10.2015 16:36:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Şeyma Nur Ortakaya](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/10/31/yalniz-senin-icin-6.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!