Yalnız Seni Sildim Silgilerimle

çocukluğumun en üşüdüğüm yazlarıydı
seni sevdiğim yazlar
nüfus dairesinde kaydı olmayan bir çocuktum senin gözünde
hiç doğmamış
yani doğmuşta doğduğundan habersiz
ben seni çok iyi biliyordum
ezberimdeydin babamın öğrettiği keraat cetveli gibi
iki kere ikilerin yanına eşittir koyup hep seni yazıyordum
ve sonra siliyordum babam gelince
üşüyordum kavuran güneşin altında
sizin mahalleden geçerken
top oynamaya hep sizin mahalleye geliyordum
bahçenize kaçan topun peşinden ilk ben koşuyordum
belki çıkıp azarlarsın diye
ben kaleci oluyordum bütün maçlarda
bahçenizin kapısıyla yolun ortasına taş koyup
ama hiç gol yemiyordum sen bakarken
sadece üşüyordum
akasyanızın bahçeden dışarı fırlamış dalları altında
sizin mahallenin bakkalına geliyordum ekmek almaya
sonra soluk soluğa varıyordum eve
babamdan azar işitmiyim diye
ben seni çok iyi biliyordum
ezberimdeydin babamın öğrettiği keraat cetveli gibi
iki kere ikilerin yanına eşittir koyup seni yazıyordum
ve sonra siliyordum babam gelince
şimdi ise acıyorum harcadığım onca silgiye