Yalnız Seni Sevdim - Antakya

04 Temmuz 2019
Hiç kimse yokken de
Ben yalnız seni sevdim.
Sen bu şehre gelmeden
Ben bu şehrin seyrini sevdim.
Pamuk ovalarında susamayı
Amik gölünden su içmesini sevdim.
Asinin asiliğini,
Antakya’nın azizliğini,
Sempiyerin gizemini,
Sende sevdim.
Yıl olsun iki bin bilmem kaç…
Sokaklarda bedenim yalnız sana muhtaç.
Kırılan gönlüme bir tek sensin ihtiyaç
Ümidin yeşil rengini sende sevdim.
Amanosun meltemini,
Naccarın Habibliğini
Künefenin şerbetini
Sende sevdim.
Acılı acılı köftesini,
Dağlardan gelen serinliğini,
Türk toprağı olup zaferini,
Sende sevdim.

Hiç kimse yokken de
Ben yalnız seni sevdim.
Yollarını gözledim yıllar boyunca
Gelmeni bekledim yollar boyunca
Gelip tez elden yalnız bana el olunca
Ardın sıra gelmediğin günlerini sevdim.
Yaz olur yetişir bağında üzümü
Asi akar bilemez tersini düzünü
Ben bilirim sensiz geçen her günümü
Neyleyim uğruna adanmayan ömrümü
Yok deme varların içinden bakarak
Var bile yok oldu yok deyip susarak
Bitmeyen çilenle tüm şehri sararak
Yangınlar içinde kalmayı sevdim.