ben gülü gül olduğu için değil
gülü sen koktuğu için sevdim
sorgusuzca yargısızca sevdim seni
neden demeden
karşılık beklemeden
özleminle yattım her geceye
ve her sabaha hasretinle uyandım
yetiremedim rüyalarımda seni görmeyi
hayallerimde yer verdim gülüşüne
düşlerimi senin üzerine kurdum
bir geçmişim yoktu ama
ben geleceğime seni ekledim
esen rüzgarda penceremi açtım
kış günü de olsa
kokunu bana taşıyor diye
yağan yağmurda delice ıslandım
belki gözyaşlarını taşıyor diye
sen oldum
seninle doldurdum dünyamı
adımının değdiği her yeri kutsal kıldım
yürüdüğün yollarda
senden sonra kimse yürümedi
hüznüm öyle büyüktü ki oralarda
o yolun yolcuları da oturup
benimle beraber ağladı
kıyamadılar çiğnemeye
seninle şereflenen toprakları
seninle yıldızlara küstüm ben
gözlerini kıskanırcasına ışıldamalarını sevmedim
biliyordum ne kadar uğraşsalar da
gözlerin kadar parlak olamayacaklarını
ama korktum işte sana benzemelerinden
gündüze lanet ettim,geceyi kucakladım
gündüzler oyalardı beni seni anmayım diye
ve sen bana hep gece geldin
gece daha bir başka sevdim seni
gözyaşlarım daha bir başka aktı
bir damlasında bile pişman olmadım
ve ben bir uykuya daha seninle daldım
ve yine sorgusuzca yargısızca sevdim seni
neden demeden,karşılık beklemeden
sevdim benliğimden, varlığımdan
canımdan çok sevdim
Kayıt Tarihi : 11.10.2006 01:12:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!