Yıldızlar gecenin koynunda uyurken
O gümüş rüyalarını gözlerine dökerdi
Yağmurlar okşarken saçlarını
Ellerine anbean dökülürken bulutlar
Yalnız seni hatırlarım
Uzak semtleri, uzak iklimleri gördüm
Denizlerin sessizliği ve fırtınası
Tenimi aşka esir ettiğinde
Ayı ve geceyi değil
Yalnız seni hatırlarım.
Güller solduğunda ve açtığında
Çocuklar yokuş aşağı haytaca koştuğunda
Ve ağaçlar baharda gelin gibi süslenince
Yalnız seni hatırlarım
Uzaklarda çok uzaklarda bir karanfil
Olur da saçlarına bırakırsa kokusunu
Bir serçe gökyüzünde sevdana uçarsa
Yağmurların o ince güzelliğini değil
Yalnız seni hatırlarım
2020 ARALIK
Kayıt Tarihi : 26.12.2020 16:41:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!