Yalnız Senarist Şiiri - Enes Tanyıldız

Sakin bir gün.
Ölümsüzlük hissini havadan temizleyen bir sis var.
Takım elbiseli memurların kundura seslerine eşlik edip şarkı söylüyor çocuklar.

Herkes mutlu.
Elektrik tellerinde ki korkusuz kuşlarda.

Niyetçi amcaların para kazanma niyeti kadar temiz sokaklar.

Çöpçüler kaldırımlarda geceden kalan gölgeleri temizliyor.

Sahilde umuda şarkı söyleyen yalnız senaristler...

Kimsenin derdi tasası yok gibi görünüyor ama
Neden haber kanalları dilenci gibi aynı şeyleri tekrarlıyordu?

Madem o kadar insan katlediliyor
Bu insanların yüzleri neden gülüyordu?

Tanya geldi aklıma
Oysa o hep ağlardı ölenin arkasından

Tanya!
Kim bu insanlar?
Neden gülüyorlar?

Kürsülerde söylenen
''Bu vatanın bütün halkları kardeş'' lafı yalan mı yoksa?

Kardeşlik bu mu Tanya?

Kimse bilmiyor mu cevabını?

Halbuki matematik sorularındaki ''x'' i bulma çabasındaki insanlar
Aynı çabayı bu ''x'' leri bulmaya harcasa

Belki kalkar doğu-batı kavramları
Tek parantezde yaşar insanlar

''BİR AĞAÇ GİBİ TEK VE HÜR
BİR ORMAN GİBİ KARDEŞÇE''