En eski yalnızlığımdır aşk benim
Gitgide büyüyen karanlıklarla
Ne zaman sevdiysem kavruldu tenim
Bir ateşin açtığı yanıklarla
Sabahı olmazdı çok gecelerin
Devamını Oku
Gitgide büyüyen karanlıklarla
Ne zaman sevdiysem kavruldu tenim
Bir ateşin açtığı yanıklarla
Sabahı olmazdı çok gecelerin
evet. oldukça başarılı bir şiir olmuş bu. esmanın üslubuna çok uygun bir konu ve anlatım biçimi çok yürekten.
tebrikler
tebrik ederim.. çok güzel bir şiir :)
Belki bu yazım çok tepki alacak ama düşündüğümü yazmak zorundayım. Affetmek istemiyorsan ki öyle yazmışsın bence affetme. Af aynı hataya bir daha teşviktir.
'Düşündükçe
Kendimi ve seni
Öyle herkesler gibi
Kolayca
Affetmeyeceğim...
Umdum ki sen…
Anlarsın, halimden… '
Sevgili Esma, güzel insan!
Affetmelisin canim, hem kendini hem de sana zarar verdi diye düsündüklerini... Unutma ki, yasanmislarin getirisi ve götürüsü sadece insanin kandisinedir. Eger vicdanin rahat ise, ki ben senin öyle oldugunu hissediyorum; affetmelisin; kendini ve herkesi. Sükretmelisin yasadiklarina...
Allah'in terazisini kimse egemez. Eninde sonunda insan ektiklerini bicecektir. Affet, olumlu düsün; olumsuzluklar senden uzaklassin. Ben öyle düsünüyor, kinden uzak ve affedici bir ruhla yasamaya calisiyorum. Insallah basaririm, basarirsin, basaririz.
Beni düsündürdün ve yazdirdin, sevgili Esma, sevgiler canim.
anlar inşallah...
tebrikler...
Bu şiir ile ilgili 5 tane yorum bulunmakta