gurbet kuşlarıyız, diyordun
sinemizde, memleket hasreti...
en iyi sen anlarsın halimden
umdum ki, ey sevgili!
hani, ezik yetişmişiz ya
incelmiştir özümüz birkez
öyleyse
biz, bizim derdimizi biliriz!
deşseler derimizi
bilsek ki hasmımızdır kati
bir bedel için dikilen karşımızdaki
yine de kıyamayız!
çünkü,
ezelden yufkadır özümüz;
affetmek üstüne kurulmuştur bünyemiz.
hem, duruyorken içimizde
dipdiri
bunca insan sevgisi...
istesek de, acımasız olamayız!
umu için yaşayan
o kadar çok canlı var ki dünyada:
mesela, menekşe;
sevdiği gelmedi diye
boyun bükmüş ve
yüzünü dönmüş
yalvarırmış güneşe...
sonra, kuşlar var;
guguk kuşlarının sesine
ibibikler cevap verirmiş
bilir miydin?
turnalar var, yine
hasretin simgesi
gökyüzünde katar katar turnalar...
güvercinler var;
masum, beyaz güvercinler...
onlar da barışın
dostluğun habercisi
nihayet, insanlar var;
insanlar ki
kendi mutsuzlukarının tek fedaisi!
biliyorum, bundan böyle
kimseyi uzun süre sevmeyeceğim!
biliyorum ki, şeker tanem
düşündükçe
kendimi ve seni
öyle herkesler gibi kolayca
affetmeyeceğim!
umdum ki yalnız sen
anlarsın halimden!
Kayıt Tarihi : 25.2.2004 17:40:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
tebrikler
Kendimi ve seni
Öyle herkesler gibi
Kolayca
Affetmeyeceğim...
Umdum ki sen…
Anlarsın, halimden… '
Sevgili Esma, güzel insan!
Affetmelisin canim, hem kendini hem de sana zarar verdi diye düsündüklerini... Unutma ki, yasanmislarin getirisi ve götürüsü sadece insanin kandisinedir. Eger vicdanin rahat ise, ki ben senin öyle oldugunu hissediyorum; affetmelisin; kendini ve herkesi. Sükretmelisin yasadiklarina...
Allah'in terazisini kimse egemez. Eninde sonunda insan ektiklerini bicecektir. Affet, olumlu düsün; olumsuzluklar senden uzaklassin. Ben öyle düsünüyor, kinden uzak ve affedici bir ruhla yasamaya calisiyorum. Insallah basaririm, basarirsin, basaririz.
Beni düsündürdün ve yazdirdin, sevgili Esma, sevgiler canim.
tebrikler...
TÜM YORUMLAR (5)