Yalnız SEN Şiiri - Amine Seher

Merhametin rengi olsaydı gözlerinin rengi olurdu,
Şefkatin bir sesi olsaydı senin sesin olurdu,
Güven sadece senin bakışında,gülüşünde bu kadar anlam dolu,
Sevgi somutlaşsaydı baştan ayağa SEN olurdu...

Kalbimi parçalayıp giden bir mevsimsin sen,
Kurudu gönül topraklarım, göz pınarlarım.
Bir sen, yalnız sen inanasın diye!
Bu dinmek bilmez ölesiye çırpınışlarım....

Hangi söz siler kırgın yüreğimin buğusunu?
Hangi güç çıkarır beni her yanı SEN kokan bu azaptan?
Lavlarını acımasızca püskürten yanardağ yamaçlarındayım,
Bir sen, yalnız sen inansan dinecek tüm ızdıraplarım....

Bir tutam merhamet dilendim senden! ..
Kurtar diye nefesimi kesen bu dertten...
Eridim, tükendim, küçüldüm bu bekleyişten,
Bir sen, yalnız sen inan diye geçtim kendimden, her şeyimden...

Züleyha'ca geldim sana, ben; aşkın bile zindanıyım.
Bari sürgün etme kalbinden yalvarırım.
Ateşten gömlek içinde alev alev yanmaktayım.
Bir sen, yalnız sen inan diye zoraki yaşamaktayım...

Derman ararken kırıldı kolum kanadım.
Çare diye çaresizce aktı gözyaşlarım.
Senden başkasından gelen teselliye sağır kulaklarım!
Korkumun azametindendir çocukça hatalarım...

Bir sen, yalnız sen inan diye tüm yakarışlarım...
Bir sen, yalnız sen sev diye tüm dualarım...

(23.02.2015 İstanbul)