Terk edilmiş bir şehrin
Sokaklarında
Yapayalnız yürüyorum yine.
Almışım arkama rüzgârı
Sürükleniyorum.
Uçuşan yapraklar
Önümden ve arkamdan
Birer cenaze geçiyormuş gibi
Haykırıyorlar kulaklarıma
Feryatlar ve çığlıklarla.
Ve rüzgârın ıslığı…
Dudaklarım;
Serpişen yağmurla ıslanıyor.
Bakıyorum etrafıma
Hiç kimsecikler yok,
Üstelik hava da kararmış
Çaresizliğe sürüklenen ayaklarım
Sonsuzluğu seyreden gözlerimin
Rotasını izliyor,
Karanlıkta kayboluyorum.
Aralık 2010
Furkan ErdemKayıt Tarihi : 13.5.2011 20:23:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!