Kimsesiz gecelerde yıldızlarla konuşan ruhum,
Anne kokusu arar, huzur bulurum.
Baba gölgesinde serinliği hisseder,
Ben saf temiz ruhlu bir çocuğum.
Işıksız gecelerde yıldızlarla meşk eden ruhum,
Anne duaları gibi şifa bulurmuyum?
Baba öğütleriyle donansın yolum,
ben saf temiz ruhlu bir çocuğum.
Kayıt Tarihi : 22.7.2024 13:24:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Yalnızlık, çoğu zaman insanın kendini en çok hissettiği anlardan biridir. Fakat bu yalnızlık aynı zamanda içsel yolculuğun da kapılarını aralar. Bu yolculukta yıldızlar, anne kokusu ve baba gölgesi, ruhun ihtiyaç duyduğu rehberler olur.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!