Yalnız Pazarlar Şiiri - İbrahim Halil Öz ...

YALNIZ PAZARLAR
Bugün günlerden Pazar
Evet,
Herkesin sevdiği sabah
Pazar sabahları
Ben hiç sevmem bu sabahı
Hep kavgalıdır soframız
Bıçak saplı ortasında
Kılıçtan keskin laflarımız
Her sabahı severdim
Bir pazar sabahını sevemedim
Herkes bir yerlere
Pikniğe,
Gezmeye giderdi
Ben yalnız kalırdım
Gidecek yerim olmazdı
Pazar günümü boş boş aynalara bakarak
Öldürürdüm.
Oysa çoğu kişi pazarları severdi
Hafta sonu olan pazarları
Hani haftanın çoğu kendini bir maaşa köle eden
Sonra da bir günün nasıl geçtiğini anlamayan
İnsanlar,
Pazarları çok severdi.

Canım sıkılıyor pazar günleri
Top oynama yaşım geçti
Bisiklete binemiyorum mahallede
Söz olur,
Bir oyun salonuna gidince de
Sıkılıyorum hemen
Bir sinemaya
Ya da bir kıraathaneye gitme alışkanlığım
Uzun zamandır yok
Yürüyüş yaparım, el sallarım havaya
Bir damla yağmur düşsün
Başlarım ağlamaya
Ey pazar günü
Sen nasıl bir düşsün
Bu kadar kötü olunmaz oysa

Canım sıkılıyor dedim ya
Komşuların ziline basıp kaçsam mı
Ya da
Sevmediğim kızgın teyzenin camını kırsam mı?
Ya da
Sokakta yürürken bağıra bağıra koşsam mı?
Bilemiyorum ki
Hayır,
Yapmayacağım.
Yapmak gelmiyor içimden
İnsan yalnızken
Yapmak istemiyor hiçbir şeyi
Bende istemiyorum yapmayı hiçbir şeyi
Yalnızken.
Benim gibi yalnız olan pazarları