Yalnız Öylece Kalsam Şiiri - Bera Özek

Her yâr ihtişamına son verir varışınla
Gül terine meftundur kokusu gelir senden
Bu nizamdır ruhunu bulur senin nurunda
Bitmeyen hasretimi saklarım sabahlara
Azığımda izinin sebatıdır biriken
Siper olsam tenine Taif sokaklarında
Taş savuran ellere niyaz eyleyen canı
Açar da mest eder mi akşam tadında bir gül
Tahtı inişsiz olan mekasızın sunduğu
Her lutfu methe layık edibiyle beraber
Bir ikilem çıkmazı sanılanda boy atan
Bir zerreden ummanı kucaklayan aşığın
Aşıyor sahralardan Akabe içtenliği
Adı her an dillerde mutlusuyla yadolan
Güzelin intikali dayanılmaz Zehra’da
Ayrılık gebe düşer vustalın kendisine
Hayberin serinliği arınır belasından
Yürek felah devşirir sadakat sevdasından
Cehalet sahibinde ne çıkar dünya olsa
Kimler yanar murdara ısrarı zından ise
İncitilen güzelin öcündedir ibreti
Her an anılan namın izindedir sireti
Makberin koklayanın geçer canı dünyadan
Bürünür hayallere birtanende sensizlik
Yudumlasın sufliler bir içimlik rüyayı
Ukba olsun iştahı sefası bitimsizlerin
Bu çağ sensiz küskündür ey öksüzün şefkati
Bedirin ihlasında edana şahid olsam
Bir an seni koklasam yalnız öylece kalsam