Vurup taşlara kafamı kırdığım,
Sahi bilerek O'ndan ayırdığım,
Ne varsa ruhumu geriye tepti.
Yokun bende nüfuzuna sebepti.
Sensin ey masiva; bırak peşimi,
Unutturansın kendimde eşimi.
Savının makesi bende ne fena,
Her hâlde etmeliymiş hamd-ü sena.
Yeniden baktım camdaki serçeme,
Ruhumu yere mıhlayan perçeme,
Dedim O'ndan gayrısı neme lazım!
Yetmez mi dipsizliğe doğru kazım..?
Ekim 2024, Sivas
Talha Özsarı
Kayıt Tarihi : 22.10.2024 17:47:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!