Yalnız O Şiiri - Teyfik Abanoz

O,
Başkaları için üçüncü tekil şahıs,
Benim için birinci.
O,
Tek harflik dev,
Eli kanlı katilim.
Tüm şiirler O'nun için yazılır,
Tüm mısraların öznesidir O.
Bazen dar ağacındaki urgana benzer,
Bazen de göğsümde ki hançerin izi.
Giden de O,
İçimde kalanda.
Yalnız gecelerde yüzüme vuran ateşin,
Sıcak nefesi.
Yürümeyi öğrendiğim vakitlerde,
Düşe kalka koştuğum.
Daraldığım anlarda,
Gönlüme ferahlık.
O,
Gariban sevdama,
Çok pahalı gelen.
Hasretlik yarışının,
Tek galibi.
Bir yüzük hayali kadar temiz,
En karanlık kuyular kadar dipsiz olan.
Her şey O'na benzer,
Her şey de O'nun sureti.
Ben bir O'nu tanırım,
Çocukluğum, gençliğim, geleceğim,
O'nda kaldı.
O'nunla uyur,
O'nunla uyanırım.
O mutlu olursa,
Ben gülümserim.
O'nu ağlatmayın sakın,
Ben mahvolurum.
Düşen yağmur tanesinde,
O'nu görürüm,
Çiçekler açar toprağımda.
Esen rüzgarlarda onun kokusu,
Çürümüş ruhuma bahar olur,
Ayrılmak bilmez ruhum bedenden.
Biz bir bütünüz,
Ben O olmuşum,
O ben.
Ölüm onun kılığında gelse kabulümdü,
O ölümün kılığında gitmeden önce.
Şimdi,
O'nlu şarkılar dinliyor,
O'nun sevdiği yemeklerden yiyorum.
Üstümde O'nun sevdiği kıyafetler,
O'nun geçtiği yolları gözlüyorum.
Ve O,
Başkaları için üçüncü tekil şahıs,
Benim için birinci.
Ruhların yaratıldığı o gün,
O'na verdiğim bir söz vardı,
Hâlâ bıkmadan, usanmadan,
O'nu seviyorum.