Yalnız nefeslerim! Şiiri - Mustafa Cilasun

İşte yine
Olmayan bir anımda
Sen yoksun
Bilsen ki
Sen ne hoşun
Aldığım soluksun

Heyecanımsın
Varlığımsın
Sen yarınımsın
Hayallerimi okşayan
Gül hasreti kokumsun

Sana
Ulaşamadığım
Her bir an
Sanki çölde
Susuz kalmış
Bir perişanım

Sensiz
Geçen zaman
Ve giden her an
Bir hücre hayatı
Yaşatıyor elbette
O an

Sen
Bilemezsin
Neler çektiğimi
Sen göremezsin

Bunun için
Hissederek
Seveceksin

Çünkü yoksun
Sen
Nasıl fark
Edeceksin

Sen
Hicranı yazarsın
Güfteler yaparsın
Sazınla arkadaşsın

Sineme
Bıraktığın haz
Melalinde
Sızlayan naz

Ne acılar yaşattığını
Anlatan bu niyaz

Sen
Köşesinde kederini
Mısralara döken

Issız
Gecelerde
Dalgalara seslenensin

Sen
Geceden
Umut bekleyen
Sinesine ekilip
Sabredensin

Sen
Nasibi
İdrak ederek
Hilkatin mucibince
Ne hoş süzülensin

Yüreğini
Gizleyensin sen
Bir asudelik
Bahşeden değersin
Sen

Her zaman
Sessizsindin
Yalnız
Kendi halinde
Başkaların derdiyle
Dertlenendin

Sen
Sabredensin
Mühleti bilensin
Ne değerli olan
Bir düşünensin