Yalnız Mücadele Şiiri - Tuna Yediel

Atılıyorken bugün bir ateşe yeniden
Görünce arkadaşların cephe aldığını
Asıl çileyi, kahrı bir dinlersen erlerden
Bil arkasız, silahsız, kimsesiz kaldığını

Belki sorguda durmaz kimse senin arkanda
Kimseye umut bağlama, çaresiz yalnızsın
Bir kişiyi bile bulamazsın ki yanında
Kaçarken, arkalarından istemsiz ağlarsın

Dün ki masada kaldı canımdan sevdiklerim
Neredeler benim yoldaşlarım, hani Nerde?
Yıllar boyu canım, kanım, emek verdiklerim
Bu kan kimsesiz mi kalır düşmanın elinde?

Seni de birgün yıkar namert kahpe bir kurşun
Bir de bakmışsın ki sen de bir gün anılırsın
Hesabı olmaz bu işlerde bir kaç kuruşun
Kapılırsan eğer bu hayale yanılırsın!

Tuna YEDİEL