Yalnız mısın? Üzülme. Şiiri - Erdoğan Mert

Çok insan tanıdım yalnızlığa kahreden, sırt dönen

Oysa ben en büyük aşkımı onunla yaşadım her an

Tek sevgilidir inan, seni aldatma ihtimali olmayan

Hınca hınç bir meydanda veya dört duvarda hep yanında olan

Yalnızlık bir kalabalık teklik, tenha çokluk sunulan

Al karşına oturt onu bir an, gözlerine bak ki senin aynan

Başkasını kıskanmayan, bitince yine anaç kollarına alan

Sen de sarıl ona, yoldaşı zaman yürek yaralarını saran

Yalnızlık Tanrısaldır unutma, odur mutlak varolan

Derler ki yalnızlık düşman bilmeden başkası yalan

Korkmazsın dervişsen, içindekini bulup sımsıkı sarılan

Kendini sevmediysen, seçilmezsin dünya güzeli olsan