Yalnız Kuyunun Ruhu Şiiri - Edip Çakı

İçimde bir kuyu yalnızlığı var
Aklımda deli bir bahar...
Ruhuna dokunmadan kuyunun
Delice esiyor yüreğimde bir rüzgar
Kaç sabır dilenmeliyim senden
Daha ne eksilecek çürümüş bu bedenden
Daha yusuf çıkmadı kuyudan
Bu yalnızlık öldürecek beni kederden
Hadi uzat elini ıslak ellerime değin
Unutma hatırla bu yalnızlık senin
Cennet bahçesinde bir kız
Seni çok seven vede bekleyenin
Kapılma bir sözcüğün zehrine
Gözün bir mahşer yeri gibi
Sevgin avluda koşan bir çocuk
Çık o kuyuyan artık
Yusuf tutar yalnızlık nöbetini
Tut bir şiirin elinden
Bağışla ve esirge kendini
Güneşine dön yörüngen sensin

Sen bir kuyunun ruhusun bazen
Sen ikilemini arayan bir bahar
En çokta ruhuna sadık
Sarı bir sonbahar