Yalnız Koydunuz Şiiri - İsmet Aktürk2

Eyyy,hasret dağları,
Eyyy,yüreyimin yaraları,
Eyyy,sevgimin bağları,
Beni yalnız koydunuz.

Bıraktınız beni gözyaşlarımla,
Özlemlerimle,acılarımla.
Koydunuz gecenin zalim karanlığına.
Koydunuz beni yalnız koydunuz.

Eyyy,kader denilen görünmeyen şey,
Güçlüysen bana sevdiklerimi ver.
Hasret kaldım hasret kaldım dostlara,
Söyle beni neden yalnız koydunuz.

Eyyy,beni beni ağlatan seneler,yıllar.
Duymadan,görmeden gitmiş baharlar.
Kaybolmuş içinde haftalar aylar.
Mevsimlerle bana düşman oldunuz.

Eyyy,güzel ama yalancı dünya,
Bütün umutlarımı düşürdün suya,
Güzel hayallerim oldu bir rüya,
Neden bu garibi hep ağlattınız?

Banamı yer yoktu baharlarında,
Atım koşturmadı yaylalarında,
Kaldım kaderde talih aralarında,
Bu garip yetimi yalnız koydunuz.