Yalnız Kalmam Derim Dostlar Var Dedim

Yalnız Kalmam Derim Dostlar Var Dedim

Yalnız kalmam derim, dostlar var dedim,
Ama her adımda birer birer kayboldu onlar.
Hep yanımda olacaklarını sanırken,
Bir gün baktım ki, ben tek başımayım, yalnız kaldım.

Yalnız kalmam derim, dostlar var dedim,
Ama her sözüne güvenim hep yanlış çıktı.
Bana "seninle" dediklerinde,
Birer birer silindiler, ne oldu o dostlar, şimdi?

Yalnız kalmam derim, dostlar var dedim,
Hep onların elleriyle kaldırıldım,
Ama bir gün ne olduysa,
Hiçbiri yanımda değildi, hepsi başka yönlere gitmişti.

Yalnız kalmam derim, dostlar var dedim,
Ama dostluk, gerçekte bir hayal gibiymiş,
Her seferinde kırıldım, ama yine de bekledim,
Ve o bekleyişin sonunda sadece yalnız kaldım.

Yalnız kalmam derim, dostlar var dedim,
Ama kalbim hep seni aradı,
Ve senin gidişinle,
Hiçbir dost kalmadı, hiçbir söz gerçek olmadı.

Yalnız kalmam derim, dostlar var dedim,
Ama bazen insan kendiyle kalmalı,
Bir dost aramak yerine,
Önce kendini bulmalı, sonra diğerlerine bakmalı.
Hamit Atay