Hırsına yenilip çıkmazlara saptın
Ne geçti eline, başına taç mı taktın
Gün gelir anlarsın, nerde hata yaptın
Yalnız kalırsın inan, günün birinde
Saygıyı, sevgiyi bir yana iterek
İnsanları sürekli küçümseyerek
Yalana sarılıp böbürlenerek
Yalnız kalırsın inan, günün birinde
Anlayış, hoşgörü yok ki sözünde
Doğru ve dürüst ol, kendi özünde
Aynaya bir bak, ne var yüzünde
Yalnız kalırsın inan, günün birinde
Arkadaş, dost, kardeş görmez misin?
Sevgi pınarından bir tas içmez misin?
Son adres topraktır, bilmez misin?
Yalnız kalırsın inan, günün birinde
13.01.2006
Nebiye ToprakKayıt Tarihi : 23.8.2006 21:03:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Nebiye Toprak](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/08/23/yalniz-kalirsin-2.jpg)
Acıyorum o zavallı insanlara...
Sevgi ve saygılarımla...
Acıyorum o zavallı insanlara...
Sevgi ve saygılarımla...
Sevgi pınarından bir tas içmez misin?
Son adres topraktır, bilmez misin?
Yalnız kalırsın inan, günün birinde
__Maalesef her başlangıcın bir de bitişi vardır.
Anlayana ve farkına varana...
Kutlarım Hocahanım...
Selamlarımla.
TÜM YORUMLAR (3)