Söndürmeyin evlerin ışıklarını,
Geceler çöker üstüme,
Bir kabus gibi.
Örtmeyin pencereleri,
Yalnız kalırım kaldırımlarda,
Kimsesizler gibi.
Susturmayın çocukları,
Bir şehir sonsuz sessizliğe bürünür içimde,
Tıpkı bir ölü gibi...
Kayıt Tarihi : 14.11.2017 21:09:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!